Op 6 januari is de overname van Snel Shared Logistics door Vos Logistics afgerond. Door deze overname beschikt Vos over een van de grootste distributienetwerken in de Benelux met 65.000 m2 opslag en crossdock faciliteiten in het hart van de randstad.

Hiermee verstevigt de onderneming haar marktpositie op het gebied van fijnmazige distributie, warehousing en crossdocking. Met de overname stijgt de opslagcapaciteit van Vos naar 315.000 m2 en de vloot naar 1.400 trekkende eenheden.

“De overname is een mooie bevestiging van onze jarenlange samenwerking. De culturen van beide ondernemingen sluiten goed op elkaar aan en in dienstverlening zijn we complementair. Dit gaat ons zeker helpen bij de integratie”, vertelt Toine van Gils, Managing Director Vos Logistics Solutions.

Peter de Vries, Directeur Snel Shared Logistics is blij met de positieve reacties welke hij de afgelopen weken ontving van klanten, personeel en overige partijen over het samengaan met Vos. “In combinatie kunnen we beter meegroeien met onze klanten en sneller stappen zetten op het gebied van innovatie en verduurzaming.”

Het bericht Overname Snel door Vos Logistics definitief verscheen eerst op Truckstar.

Onlangs heeft Gé Simons Internationaal Transport B.V. twee Iveco Stralis NP met 460pk in ontvangst genomen.

Jean-Pierre Wander vertelt als General Manager vol trots over de toekomst
van het familiebedrijf uit Hilvarenbeek: “Met de aanschaf van in totaal tien LNG trucks staan we aan het begin van de vergroening van onze vloot. De doelstelling is om in 2025 met minimaal 30% van ons wagenpark op vloeibaar aardgas te rijden. We zijn blij dat met de levering van deze twee voertuigen, de eerste stappen zijn gezet.”

De eerste twee van tien Iveco-trekkers zijn afgeleverd.

Inzet trucks
De eerste twee Iveco’s worden ingezet voor transporten van en naar Duitsland. “Deze twee trucks gaan we gebruiken voor de petrochemische industrie op een vast traject op langere afstand, om zo de verschillende voordelen te gaan benutten”, aldus Wander.

Compressor sluit perfect aan op LNG motor
Gé Simons Internationaal Transport kiest opnieuw voor de XK18-5 bulkcompressoren van Gardner Denver, ditmaal voor de installatie op 2 LNG aangedreven Iveco Stralis. Inmiddels zijn nu ruim 50 van dit type installaties operationeel bij de Hilvarenbeeks logistieke dienstverlener. Doorslaggevend bij de keuze van Gé Simons was de combinatie van de lage operationele kosten van de Gardner Denver XK18-5 alsook de speciale op maat gemaakte opbouw op een LNG aangedreven voertuig. De lage operationele kosten van de Gardner Denver XK18-5 komen ook bij Gé Simons Internationaal Transport sterk tot uitdrukking dankzij het lagere energie/brandstofverbruik van de direct aangedreven XK18-5, dat hiermede bijdraagt aan een verdere CO2 reductie.

Samenwerking
Gé Simons Internationaal Transport, Gardner Denver en Iveco zijn een hecht collectief. Jean-Pierre Wander vertelt hierover: “Iveco voelde als een duurzame partner en niet als leverancier. Zij dachten mee en gaven advies gebaseerd op onze vooraf bepaalde wensen en behoeften. Gardner Denver is een partner waarmee wij al lange tijd zaken doen. We hebben met z’n drieën een duurzame wagen opgebouwd die voldoet aan onze wensen. Daar mogen wij best trots op zijn!”

Het bericht Gé Simons Internationaal Transport B.V. kiest voor LNG verscheen eerst op Truckstar.

De Scania L-serie met zijn lage instap en 360 pk vijfcilinder SCR-only motor wijkt in alle opzichten af met wat Den Ouden normaal gesproken op de weg zet. “Wij zijn gespecialiseerd in het transport van vloeibare lading. In dat werk rijden wij doorgaans met vermogens rond de 450 pk en doen we verder niet te gek. Dan is dit voertuig inderdaad wel even iets anders,” vertelt directeur Jan den Ouden.

“Je wilt dat al je medewerkers gezond de eindstreep halen,” vertelt Jan den Ouden over zijn besluit. “Dus als je er één hebt die, zeg maar, geen 50 meer is én dagelijks waanzinnig veel in- en uitstapt, moet je éven verder kijken. Dus kwamen we bij de L-cabine van Scania uit. De eerlijkheid gebiedt te vertellen dat wij veel voertuigen van dat andere Zweedse merk rijden. Die heeft ook een versie met een lage instap. Maar die levert geen ultra lage cabine als 4×2 trekker. Scania kon dat wel”, verklaart Den Ouden zijn keus.

Een opvallende verschijning in Rotterdam en wijde omgeving: Den Ouden Tanktransport nam de eerste Scania 4×2 trekker met een L-cabine in gebruik.

Knielfunctie
Dat komt volgens Den Ouden omdat er ook ander werk dan normaal mee gedaan wordt. “We gebruiken deze auto eigenlijk vooral in en om het Rotterdamse havengebied. Daar laadt en lost de chauffeur zijn tank. Of hij koppelt om. Dus de chauffeur staat bijna net zoveel naast zijn voertuig als hij er inzit. Dat verklaart het grote aantal keer per dag dat hij in- en uitstapt. Dan zijn de twee brede treden en de knielfunctie (zodra de parkeerrem ingeschakeld wordt, zakt de voorkant dankzij de luchtvering zo’n 10 centimeter omlaag, red.) echt een ongelooflijke bijdrage aan het comfort en het welzijn. Met de eerste trede op amper 20 centimeter loopt hij zó naar binnen. Dat werkt sneller en is in ergonomisch opzicht precies wat er nodig was.”

De Scania L-cabine met zijn 360 pk vijfcilinder SCR-only motor wijkt in alle opzichten af met wat Den Ouden normaal gesproken op de weg zet.

Volgens Den Ouden maakt dat de hogere aanschafprijs weer goed. “Want vergeleken met een normale P-cabine is dit wel duurder. Aan de andere kant heb ik nu een chauffeur die helemaal gelukkig is. Sowieso had ik dit niet gedaan als hij het niet had zien zitten. En verder kunnen we de auto langer afschrijven. We kunnen namelijk makkelijk 10 jaar met deze Scania vooruit. Want hij zal nog geen 30.000 kilometer per jaar gaan doen.”

Bed in plaats van stoelen
De Scania L-cabine is normaal gesproken een dagcabine met twee tot vier stoelen voorin. Door de hoge opbouw achter de stoelen in verband met de motor, staat er standaard ook geen bed en koelkast in. Dat was echter in dit geval wel de bedoeling. Daarom is er door de Scaniadealer Alblasserdam toch een bed en een koelkast ingebouwd. “Het gebeurt niet heel veel. Maar soms is het handiger als de chauffeur één nachtje over staat en in de auto slaapt. Op deze manier kan dat toch,” meent Den Ouden.

Wegligging
Hoewel de cabine met de ultra lage instap heel goed ontvangen is, had men aanvankelijk toch nog wel enige reserves. “Zo hadden we onze twijfels over de wegligging van het voertuig als er zonder trailer gereden zou worden. We waren bang dat de chauffeur dan door de ver vooruitgeschoven zitpositie bij elke hobbel gelanceerd zou worden. Maar dat bleek totaal ongegrond. Omdat de truck rondom luchtgeveerd is, vlakt hij alle oneffenheden mooi uit. Wel is het opletten op sommige weegbruggen met van die hoge balken aan de zijkant. Als je dan de motor afzet en meteen de deur opendoet, is de auto nog aan het knielen. Dan bestaat de kans dat de onderkant van de deur die balk raakt. Even een kwestie van opletten.”

Ondanks het zeer goede zicht rondom, heeft Den Ouden toch nog een Corner Eye dodehoekcamera laten plaatsen. Een tweede camera achterop, geeft de chauffeur goed zicht op de hoogte van de schotel bij het aankoppelen. En vier extra werklampen vergemakkelijken het werk in het donker.

Het bericht Bijzondere Scania L-serie trekker voor Den Ouden verscheen eerst op Truckstar.

Hij is er nog! Of weer, beter gezegd. Want dat de sinistere, matgrijze Volvo FH12 eXtreme er nog was, wisten we eigenlijk wel. Zo nu en dan ontvingen wij van lezers een foto dat de Volvo was gespot in Frankrijk.

Dat de Volvo FH eXtreme er wéér is wil dus zeggen dat de trekker terug in Nederland is. Momenteel staat de opvallende verschijning te koop bij truckhandel Vaex. Voor trouwe lezers van Truckstar is de trekker een oude bekende. Tien jaar geleden schitterde hij op het Truckstar Festival op Assen. In de maanden ervoor werd een standaard Volvo 4×2 trekker door de redactie omgetoverd tot een ware blikvanger. Met zijn matte lak, gladde cabine, strakke zijskirts en speciale achterbumper werd het een Volvo zoals nog nooit iemand hem gezien had.

De eXtreme heeft een jaar of 8 dienst gedaan voor het Franse transportbedrijf Lampe.

Na het festival verdween de eXtreme uit beeld. Twee jaar daarna werd hij door een lezer gespot in Frankrijk, met Frans kenteken. En nu is hij terug in Nederland. Uiteraard ging Truckstar kijken hoe de eXtreme de tand des tijds heeft doorstaan. Het hele verhaal lees je binnenkort in Truckstar.

De eXtreme werd in 2010 onthuld op het Truckstar Festival.

Zoals eerder gezegd staat de truck nu te koop in Nederland. Mocht je interesse hebben, neem dan een kijkje op de site van Vaex.

Het bericht De Volvo eXtreme is er weer! verscheen eerst op Truckstar.

Jos Rosiers rijdt sinds een half jaar op een prachtige Renault T480 High. Daar vervoert hij groente en fruit mee in België voor Andiprim. Onze verslaggever stapte bij Jos in. Lees het nu in Truckstar editie 1/2020.

Bestel Truckstar editie 1/2020 nu!

Hij is nog niet eens af en toch sleepte Jos Rosiers met zijn Renault T480 High al twee prijzen binnen voor mooiste truck. Eerst bij de show in Douai (Frankrijk) en daarna won hij de kampioensbeker van Truckshow Bekkevoort (België). En eerlijk is eerlijk, deze truck is een plaatje. Sinds anderhalf jaar rijdt Jos voor Andiprim, een familiebedrijf in het pittoreske Sint-Katelijne-Waver. Maar dat is niet vanwaar Jos vertrekt, want hij heeft de ongeveer zes maanden oude T480 thuis in Torhout staan.

Onderweg benadrukt Jos dat vandaag één van de mooiste dagen van zijn carrière is. “Het is al lang een droom om eens in Truckstar te mogen staan”, verklaart hij.

Slechts vier maanden oud en al twee prijzen binnengehaald.

Persoonlijke smaak
Als we Zeebrugge zijn binnengereden en de trailer wordt geladen door de medewerkers van het bedrijf, praat Jos bij met Andiprim-collega Ronny die met zijn Scania R450 ook kiwi’s komt laden. Al snel is duidelijk dat de 23 Andiprim-chauffeurs allemaal op een schitterende wagen rijden en de vrijheid hebben om die auto’s te verfraaien naar hun persoonlijke smaak. Eenmaal geladen, zet Jos met de witte combi koers naar Brussel, waar de gehele trailer naar de ochtendmarkt gaat.

Heel veel prei
Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan en Jos werd uiteindelijk toch internationaal chauffeur. Zijn maiden trip naar Berlijn kan hij zich nog goed herinneren. “Ik was bloednerveus”, vertelt hij goudeerlijk. “Ik reed met een partij prei. Eerst een deel naar Berlijn om vervolgens met spoed de rest naar Stuttgart te brengen, want de klant daar zat zonder. Ik was werkelijk doodop toen ik aankwam, van de spanning en de tijdsdruk. Maar toen ik er eenmaal was en wilde gaan lossen, zeiden ze: ‘Ga eerst maar even slapen, joh, tijd zat.’ Ze lieten me de loods zien, die stond propvol met prei!”

Jos hield het internationale werk zo’n zestien jaar vol. Zelfs toen hij een zwaar ongeluk op de Péripherique van Parijs kreeg en wakker werd op de IC. ,,Ik kan me er niks van herinneren, maar weet wel dat ik dertien uur bekneld heb gezeten.’’ Hij was toen een jonge alleenstaande vader van twee kleine dochters met een baan ver van huis. Een moeilijke tijd, ook voor zijn meiden, weet Jos. Je hoort wel eens van chauffeurs bij wie de truck op één staat, maar daarvan is bij Jos geen sprake. Zijn meiden zijn één, zijn truck is een werkpaard. Een mooi werkpaard, maar toch.

Andiprim mag gezien worden.

Saamhorigheid
Een werkpaard ook dat zich in Brussel loskoppelt van 24.000 kilo kiwi’s en daarna zonder trailer naar Sint-Katelijne-Waver rijdt om een andere trailer aan te koppelen. Eenmaal geladen met groente en fruit voor het Aldi DC in Roeselare, is er tijd over en Jos gaat samen met andere collega’s helpen bij het laden van overige trailers. Een saamhorigheid die bij Andiprim vanzelfsprekend is. Waar we de collega’s elkaar ook treffen, iedereen helpt mee. Je zou zeggen dat dat normaal is, maar het is niet vanzelfsprekend. Bij Andiprim wel en Jos wenst dat hij nooit meer weggaat.

Vrolijk zonlicht
Wanneer alle collega’s geladen zijn, zet Jos koers naar Roeselare, op zo’n twee uurtjes rijden. Het komt de hele dag al met bakken naar beneden maar alsof onze gebeden verhoord worden, klaart het in het westen enigszins op en kunnen we nog een mooie foto maken bij wat vrolijk zonlicht. Bij Aldi in Roeselare is het wachten tot de poorten opengaan. Om 21.30 uur volgt een hele rij vrachtwagens elkaar naar de laaddokken. Tegelijk lossen de chauffeurs de trailers, waardoor het magazijn verandert in het podium voor een Jungheinrich Ontladingsdans. Na dit ballet zit de werkdag erop. Jos keert huiswaarts. Wellicht dat hij daar nog wat schrijnwerk verricht. Een mooie afsluiting van een welbestede dag.

Wil je het hele verhaal over de Renault T High van Jos Rosiers lezen? Dat kan in Truckstar editie 1/2020. Of word abonnee en verzeker jezelf dat je nooit meer een verhaal mist.

Het bericht Internationaal: Vlaamse T High in groente en fruit verscheen eerst op Truckstar.

Non-food discounter Action heeft onlangs een order getekend voor 46 nieuwe Volvo’s FH 4×2 met I-Save. De trekkers worden vanaf april in fases afgeleverd. Na een vergelijkingstest tussen vier merken kwam Volvo het beste uit de test.

Vooral de gunstige TCO van het voertuig speelde een belangrijke rol in de beslissing. Naast het zuinige brandstofverbruik gaven ook zicht, veiligheid en de goede werkplaatsservice van Volvo Trucks-dealer Van der Linden van Sprankhuizen (LVS Trucks) de doorslag.

Na in 1993 te zijn gestart met een winkel in Enkhuizen, is Action nu een succesvolle, snel groeiende non-food discounter met meer dan 1.500 winkels in Nederland, België, Frankrijk, Duitsland, Luxemburg, Oostenrijk en Polen. De formule van Action is een groot succes: wekelijks bezoeken meer dan 8 miljoen klanten de winkels. Action biedt een breed assortiment van verrassende en dagelijkse producten tegen een lage prijs. Slechts een derde van het aanbod is vast, de rest van het assortiment wisselt. Elke week biedt Action minstens 150 nieuwe producten. De groei van Action en het steeds wisselende assortiment vragen om een goed geplande distributie en een groot wagenpark.

Als iedere druppel telt
Net als voor veel andere vervoerders speelt ook voor Action een gunstige TCO een belangrijke rol bij de keuze voor een truckmerk. De kosten voor brandstof zijn van grote invloed op het bedrijfsresultaat: iedere druppel telt. De Volvo FH met I-Save zette tijdens de demo-inzet bij Action het laagste bandstofverbruik neer. Een van de hoofdredenen voor het bedrijf om een grotere order te plaatsen.

De Volvo FH met I-Save is uitgerust met de D13 Turbo Compound motor met 2.600 Nm koppel. Door dit koppel kan de truck rijden met een lager toerental en in hogere versnellingen waardoor aanzienlijk minder brandstof nodig is. Na inzet bij Action werd een brandstofbesparing van 10% gerealiseerd ten opzichte van een Volvo FH met Step C-motor en zonder concessies te doen aan trekkracht en rijcomfort.

Daarnaast speelde de chauffeurstevredenheid tijdens het testen van de demo een doorslaggevende rol. Ook de goede werkplaatsservice van LVS Trucks en het feit dat Volvo Trucks zich zo inzet voor veiligheid van chauffeur en medeweggebruiker speelden een belangrijke rol in de keuze voor Volvo Trucks.

Het bericht 46 Volvo’s FH 4×2 met I-Save voor Action verscheen eerst op Truckstar.

Van Kaathoven heeft onlangs een order voor een elektrische Volvo-truck geplaatst. De Volvo FE Electric 6×2 met elektrische kraakpersopbouw wordt vanaf de zomer ingezet voor PMD inzameling binnen de gemeente Meierijstad.

Een belangrijke reden om te kiezen voor dit voertuig is de productie binnen de eigen lijn. Van Kaathoven ziet afval als bron van nieuwe grondstoffen en mogelijkheden. “Technologie benutten wij graag maximaal. Dat is ook de reden dat wij nu voor een Volvo FE Electric hebben getekend”, verklaart Rob Meulendijks, CEO bij Ortessa. Ortessa is de holding van Van Kaathoven, veyzle, Rondo en het Belgische Lammertyn.net.

Duurzame technologie vanuit OEM-oplossing
“Van Kaathoven gelooft in duurzame technologie en past deze toe waar mogelijk. De afvaltender van de gemeente Meierijstad bood ruimte om duurzame innovaties toe te passen. Na gedegen onderzoek zijn we tot de keuze van een Volvo FE Electric gekomen”, vervolgt Rob Meulendijks.

“Het feit dat Volvo dit voertuig vanuit de eigen lijn produceert, is een doorslaggevende factor in de keuze geweest. Hiermee is voor Van Kaathoven alle service gewaarborgd zoals bij ieder ander voertuig. Naast het feit dat we geloven in de expertise en kwaliteit van dit Volvo voertuig is een bijkomend voordeel dat BAS Truck Center midden in het werkgebied van de gemeente Meierijstad zit. Bovendien is de langlopende samenwerking tussen Volvo Trucks Nederland, BAS Truck Center en Van Kaathoven altijd prettig.”

De Volvo FE Electric wordt ingezet voor PMD inzameling binnen de gemeente Meierijstad. De truck heeft een GVW van 27 ton. Het is daarmee het zwaarste elektrische voertuig dat door een OEM af fabriek en in serie geproduceerd wordt. De voorbereiding van de PMD routes is al opgestart. De truck wordt in het voorjaar 2020 af fabriek geleverd en wordt na het opbouwen van de kraakpers rond de zomer op de wegen in Meierijstad verwacht. Elektrisch rijden is anders rijden en daarom krijgen chauffeurs een passende opleiding bij BAS Truck Center.

Batterijcapaciteit
De Volvo FE Electric is voorzien van vier lithium-ion accupakketten van 50 kW elk. De accu’s laden ook tijdens het remmen op, wat de Volvo FE Electric zeer geschikt maakt voor inzet met veel stop-and-go. Opladen gaat met 400 V AC-opladen  met 22 kW gedurende de nacht of DC-snelladen tot max. 150 kW. De bekende CCS/Combo2-aansluitingen worden toegepast.

Om efficiënt om te gaan met de batterijcapaciteit heeft Volvo Trucks speciale software, waarin de route, het aantal stops en de gewichten kunnen worden ingegeven. Het systeem toont vervolgens of de route mogelijk is, hoeveel energie er per kilometer wordt verbruikt, hoeveel batterijcapaciteit er nog overblijft, wat de gemiddelde transportsnelheid zal zijn en hoe lang de rit duurt.

Het bericht Van Kaathoven kiest voor Volvo FE Electric verscheen eerst op Truckstar.

Kliko heeft onlangs een Mercedes-Benz Arocs in gebruik genomen voor de reiniging van ondergrondse containers. Het door Kliko en Terberg gezamenlijk gepattenteerde Kliko Terberg Zijlader (KTZ)-systeem, zorgt voor een volledige automatisering van het reinigingsproces.

De truck van het in Veenendaal gevestigde bedrijf is geleverd door vaste mobiliteitspartner SternTrucks.

Containerwasmachine
Met de Arocs 2840 verwelkomt Kliko een truck die zeer specialistisch werk verricht en tegelijkertijd flexibel inzetbaar is. De drie-assige truck is voorzien van het KTZ-systeem: een geautomatiseerde zijlader waardoor de chauffeur vanuit zijn cabine boven- en ondergrondse containers met een inhoud van 5 m³ kan optillen en in de wasmachine plaatsen. SternTrucks heeft de vrachtwagen voorzien van een dubbele Power Take-Off (PTO) op de motor, zodat de wasmachine, het haakarmsysteem en het KTZ-systeem tegelijkertijd kunnen functioneren. Met het oog op het hoge gewicht van de opbouw en de aanwezigheid van de watertank van 6.000 liter, is de keuze gevallen op de Arocs en zijn stevige chassis.

De wasmachine kan door middel van een haakarmsysteem op het chassis geplaatst worden, maar ook vervangen worden door een perscontainer. Op deze manier kan de truck ook dienst doen als vuilniswagen.

Kliko zet haar nieuwe Arocs in voor afvalinzameling en containerreiniging.

Betrouwbaar, binnenstedelijk vervoer
Kliko werkt op contractbasis voor vuilnisophaal- en reinigingsdiensten van diverse gemeentes. De nieuwe wasmachinetruck zal in drukke binnensteden door heel Nederland ingezet worden. Om de veiligheid voor de chauffeur en zijn of haar medeweggebruikers te waarborgen, beschikt de Arocs over de Orlaco CornerEye: een camerasysteem dat gemonteerd is aan de rechter buitenhoek van de truckcabine, waardoor de dode hoek significant wordt verkleind.

Bovendien is de achteras stuurbaar, waardoor de wendbaarheid van de truck wordt vergroot. “Het is een erg complete, goed uitgeruste truck”, benoemt Harry Achterberg, directeur-eigenaar van Kliko. “Alle trucks in ons wagenpark dragen de Mercedes-Benz ster en dat is niet voor niets. Ze hebben bewezen dat ze uiterst betrouwbaar zijn, ook op de lange termijn.”

Het bericht Mercedes-Benz Arocs met wasmachine voor Kliko verscheen eerst op Truckstar.

Het Innovatietestcentrum van Rijkswaterstaat test al geruime tijd ‘lage temperatuur asfalt’. De Meiller halfpipe asfaltkipper met hoge isolatiewaarde is geschikt voor het transport van asfalt met een lagere temperatuur.

Het nieuwe asfalt moet zorgen voor meer energie-efficiëntie, CO2-reductie en een langere levensduur. Bij de productie van asfalt valt namelijk winst te behalen op het gebied van energie en CO2-vermindering, één van de doelstellingen van Rijkswaterstaat.

Isolatiewaarde
Bij de thermo geïsoleerde asfaltkipper van Meiller is de stalen Halfpipe opbouw als basis gebruikt. De Halfpipe opbouw wordt aan de buitenzijde compleet met een hydrofobe isolatiestof ingepakt, welke bestendig is tegen vocht en 200ºC hitte verdraagt. Koudebruggen worden systematisch geëlimineerd. De RVS buitenbekleding is geheel geschroefd om eventuele reparaties bij ongeval te vergemakkelijken. De kap wordt met een thermoschuifdak of hydraulische milieukleppen afgedekt. Waarbij opgemerkt moet worden dat de hoogste isolatiewaarde bereikt wordt met een schuifdak. De gehele kipper opbouw wordt met een schuifdak hermetisch gesloten waardoor warmteverlies tot een minimum beperkt wordt.

Het bericht Meiller levert asfaltkippers met hogere isolatiewaarde verscheen eerst op Truckstar.

Menig vrachtwagenchauffeur is het vast opgevallen dat er geen A3 is. We rijden met zijn allen massaal over de A1, A2, A4 en de A5, maar de A3 ontbreekt in dit rijtje. Toch kwam ‘Rijksweg 3’ al voor in het Rijkswegenplan 1927, maar door verschillende redenen is de aanleg alsmaar uitgesteld.

Plannen voor Rijksweg 3
In de jaren ’20 is het Rijkswegenplan ontworpen met als doel om de belangrijkste steden in Nederland met elkaar de verbinden. Met de name de vier grote steden Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht zouden direct met elkaar verbonden moeten worden. Zo krijgt de verbinding tussen Amsterdam en Den Haag de naam Rijksweg 4 (nu A44), de verbinding tussen Den Haag en Utrecht wordt Rijksweg 12 en Rijksweg 2 verbindt Utrecht rechtstreeks met Amsterdam. Rijksweg 3 moet lopen van Dordrecht, via Rotterdam, Gouda, Bodegraven en Amstelveen naar Amsterdam Buitenveldert. Het lijkt een bizar gegeven dat er in de jaren ‘20 al over snelweg A3, zoals deze nu zou heten, gesproken werd maar deze er bijna 100 jaar later niet is. Meerdere gebeurtenissen hebben de aanleg van Rijksweg 3 telkens doen opschorten.

Van uitstel komt afstel
Vanwege de crisis in de jaren ’30 kon men niet beginnen met het daadwerkelijk aanleggen van Rijksweg 3. Ondanks de plannen tot in detail waren uitgewerkt was er simpelweg te weinig geld om alle plannen te realiseren. Het eerste stuk snelweg in Nederland, tussen Den Haag en Zoetermeer, viel duurder uit dan gedacht. De veengrond was te zacht en daardoor moest er speciale fundering komen, dit kostte meer dan begroot en zorgde voor meer vertraging voor de aanleg van andere trajecten.

Na de crisis in de jaren ’30 belandt Nederland in de Tweede Wereldoorlog in de jaren ’40. De plannen voor het wegennet verdwenen niet, maar de prioriteit kwam wel ergens anders te liggen. Na de bezetting door de Duitsers werd het meeste bouwmateriaal (bijvoorbeeld cement) ingezet om de Atlantikwall te bouwen. Ook hadden de Duitsers meer belang bij een verbinding richting Duitsland, dan een verbinding tussen steden onderling. Zo kreeg de huidige A12 prioriteit en werd vanuit Utrecht doorgetrokken richting Arnhem en verder over de Duitse grens.

Wederopbouw
Het is begrijpelijk dat er in de wederopbouw in de jaren ’50 minder belang aan het aanleggen van nieuwe wegen werd toegekend. De aandachtspunten liggen bij woningbouw en herstel van de vernietigde infrastructuur. In deze periode koppelde men Rijksweg 13 aan Rijksweg 4, zo ontstond er een directe verbinding tussen Amsterdam en Rotterdam. Dit kwam de plannen voor Rijksweg 3 niet ten goede, hierdoor was de noodzaak voor deze snelweg verdwenen.

In het Rijkswegenplan 1958 is besloten dat Rijksweg A3 er, 30 jaar later, toch moest komen. In de jaren ’60 zijn in en nabij Amsterdam voorbereidingen getroffen om de nieuwe weg aan te kunnen laten sluiten op de bestaande wegen. Zo zijn er destijds zandlichamen aangelegd. Toch krijgt Rijksweg 3 wederom geen prioriteit. De enige activiteit voor Rijksweg 3 die wel zichtbaar was ligt tussen Rotterdam en Gouda. Dit stuk weg is omgetoverd tot Rijksweg 20 (A20), maar maakt origineel onderdeel uit van het tracé voor Rijksweg 3.

Er is besloten om het hoge tempo waarin men nieuwe wegen aanlegt terug te schroeven in de jaren ’70. De oliecrisis is hier debet aan. Wegen met een lage prioriteit zijn op de lange baan geschoven, hieronder valt ook Rijksweg 3. In de jaren daarna groeit het milieubewustzijn en het gebied waar Rijksweg 3 door moest lopen is omgedoopt tot het Groene Hart: een beschermd natuurgebied. Begin jaren ’80 is er definitief een streep gezet door de aanleg van Rijksweg 3. Toch wordt begin jaren ’90 een stukje van het originele tracé aangelegd. Het betreft de randweg van Dordrecht met tweemaal twee rijstroken. Dit duidt aan dat de oorspronkelijke plannen vele malen grootser waren.

Het bericht Waarom is er geen snelweg A3? verscheen eerst op Truckstar.

We blikken deze keer, in Truckstars Throwback Thursday, terug op de strakke, gele Actros van De Hart Transport. Over deze fraaie combinatie schreven we in Truckstar 5/2016.

Het leven van een chauffeur gaat niet over rozen. In het geval van Goos van de Wiel, in dienst bij De Hart Transport uit Heusden, gaat dat bijna letterlijk op. Als hij hortensia’s moeten laden in Bleiswijk, duiken er ineens twee vrachtwagens op die eerst aan de beurt zijn. En de dag begon nog zo goed. De lege bloemenkarren was hij zo kwijt in Honselersdijk. Maar wachten in deze strakke geelblauwe Actros is geen straf. Ook niet voor Goos, die eigenlijk Scania V8-man pur sang is. Hij reed 22 jaar lang op Scania’s, waarvan de laatste een R500 was, dus dan is dit iets heel anders.

Bijzonder strakke verschijning, de Actros in huisstijl van De Hart Transport.

Belangrijk
Een spiksplinternieuwe Mercedes. Doet dat geen zeer bij een echte Scaniaman? “Er komt een tijd dat andere dingen belangrijk zijn in het leven. En verandering van spijs doet eten. Ik zie het als een nieuwe uitdaging’’, zegt Goos wijs. “Ik ben niet meer zo merkgevoelig, ik vind het prima om met deze Actros van De Hart mijn werk te doen.”

Goos van de Wiel is erg tevreden over zijn Actros.

Code geel
Goos, chauffeur van het eerste uur, kan direct tonen wat hij waard is want het KNMI zwaait met code geel. Onderweg vertelt hij hoe het allemaal zo gekomen is. Als mannetje van vijf wandelde Goos al rond op het terrein van Hans Hurkmans Transport, het bedrijf waar zijn vader Peter (‘Pé’) al 52 jaar voor rijdt. Hij werd wasjongen, leerde een beetje rijden en toen hij op een vrijdag zijn felbegeerde vrachtwagenrijbewijs behaalde, kon hij twee dagen later al – zo groen als gras – op weg naar het verre Leipzig: meteen in het diepe dus.

Hans Hurkmans overleed op 69-jarige leeftijd en dit deed Goos meer dan ooit beseffen hoe vluchtig het leven is. ‘Nobody said it was easy’, prijkt als tatoeage op zijn arm. “Dat is mijn levensmotto. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Mijn enige zus overleed in 2003 aan die gevreesde ziekte en jaren later mijn moeder.” Op zijn andere arm liet Goos de naam tatoeëren van zijn trots, dochtertje Naomi. “Mijn vriendin Desirée begrijpt het chauffeursvak. Bij De Hart ben ik soms zomaar twee weken van huis. Je moet een goede, zelfstandige vrouw hebben die achter dit werk staat. Schrijf dat maar op.”

Baustelle
We steken de grens over bij Goch en kachelen snel omlaag. Tussen Leverkusen en Keulen is het drama op de ‘3’: baustellen, regen en Tweede paasdag. Nou, dan weet je het wel. De eerste bult naderen we in de buurt van Frankfurt. Als hij afdaalt, loopt de snelheid op tot 96 kilometer per uur. “Hoe kan dat nou?”, roept Goos. “Aha, de cruise control staat niet goed ingesteld. Het is allemaal nog een beetje wennen.”

Opvallende verschijning, de gele Actros.

Wielmoeren
Rond de klok van 18.00 uur rijden we een file in bij de zoveelste baustelle van vandaag. “Dat kan ik eigenlijk niet gebruiken. Ik rijd vandaag de uren strak vol om morgen in één ruk mijn losadres te bereiken. Het past echt op de minuut af. Ik houd van strak doorrijden en mijn tijd zo goed mogelijk benutten.”

We brengen de nacht door in Dettelbach. Goos voltooit de laatste klus van vandaag: een nieuwe vrachtwagen betekent wielen natrekken. “Het vervelendste karwei van een nieuwe auto”, lacht hij. Met de leesbril op zijn hoofd en een sjekkie in de mond klaart hij het klusje. De nacht verloopt koud en regenachtig, mijn dikke slaapzak biedt weinig soelaas.

De broodplank van Mercedes.

Breed matras
Die ochtend vertrekken we om 05.30 uur precies naar München. Op 150 kilometer voor Regensburg haalt Goos een stoet ‘stropdassenchauffeurs’ in. “Duitse pünktlichen noem ik ze. Het stuur strak vasthouden en niet harder dan tachtig. Gelukkig wil deze Mercedes echt wel vooruit. Dat valt niet tegen. Ik schat dat we zo rond negenen op ons losadres zijn.” Zo is hij de hele dag een beetje aan het plannen en rekenen. Goos wint een kwartier en om 08.45 uur dokt hij aan bij een groot bedrijf in Bruckberg, Beieren. Hij koppelt de aanhanger af en lost de karren met hortensia’s in rap tempo. In een klein uurtje is hij van de 86 karren af en rijden we een stuk binnendoor richting Regensburg om daarna in Maxhütte een volle vracht voor ’s Heerenberg te laden.

Zwoegen
Twee uur en een kwartier lang staat Goos te zwoegen om zijn combinatie vol te krijgen. “Palletje uit deze stelling, palletje uit die hoek. Dit schiet toch niet op man”, bromt hij. Maar als de spullen dan toch aan boord zijn, maakt hij snel de vrachtbrief in orde en geeft gas. We rijden een klein stukje binnendoor en via Schwandorf en de A6 nabij de Tsjechische grens keren we huiswaarts. Goos telt vooruit: “Acht, acht en een half, beetje file… ik kom op negen rijuren als we in Kleinostheim overnachten. Lekker eten daar.”

Voor Helmstadt gaat het verkeer langzaam rijden. Gelukkig heeft Goos een koffiezetapparaat in zijn cabine. “Bakkie troost en een sjekkie op zijn plekkie!” Gelukkig ziet Goos er de humor nog wel van in. Na een uur optrekken, remmen, optrekken, remmen, past het wederom allemaal net. Op de parkeerplaats onderhandelt Goos op ferme toon met een Roemeense ticketverkoper. Die wil Goos ergens achteraan laten parkeren, maar daar moet hij niets van weten. “Morgen vroeg weg, vooraan, bitte.”

Geen straf
De volgende morgen gaat om 03.00 uur de wekker weer. Binnen twintig minuten zitten we op de A3 richting Koblenz. Er staat weer van alles op de planning voor vandaag. Eerst de ‘algemene goederen’ lossen in ’s Heerenberg, dan laden in Veghel en vervolgens lossen in Keulen. Wanneer Goos huis en vrouw weerziet? “Geen idee, misschien ben ik wel twee weken onderweg, dat kan bij De Hart. Maar in deze Gigaspace zal dat geen straf zijn. Dat weet ik nu al!”

Wil je meer verhalen zoals deze lezen? Dat kan! Word abonnee, mis nooit meer een verhaal en ontvang onze specials automatisch thuis. Ook losse edities bestellen behoort tot de mogelijkheden.

Het bericht Truckstars Throwback Thursday: gele Actros van De Hart verscheen eerst op Truckstar.

Hitte of kou, een Magirus stopte niet gauw. Met zijn luchtgekoelde Deutz diesel was het merk vooral populair in de bouw. Zuidema werd er groot mee. In Truckstar nummer 1 vind je het verhaal over deze fraaie Magirus.

Bestel Truckstar editie 1/2020 nu!

De historie van Zuidema Transport in Lutjegast begint in 1927 wanneer Taeke Zuidema bij een werf in Groningen een nieuw schip laat bouwen. De 55-tons Concordia heeft geen motor en vaart op de wind. Tenminste, als die er is. Later wordt het zeilschip gekoppeld aan een duwboot zodat de vracht turf, bieten of aardappelen te allen tijde de plaats van bestemming bereikt. Als Zuidema ook een zand- en grindhandel begint, koopt hij in 1936 een groter schip. Na afloop van de oorlog komt de eerste vrachtwagen in de zaak: een ex-leger Dodge met Bulthuis cabine en Netam kiepbak. Dat is het begin van het eigen vervoer door Zuidema.

Vader en zoon Zuidema zijn echte Magirus-fans.

Vooruitgang
“De echte vooruitgang kwam in 1976. Toen kochten we een drie jaar oude Magirus 232 en het jaar daarop een gebruikte Magirus-Deutz 170D16AK. De eerste was een 6×6 torpedo met luchtgekoelde achtcilinder Deutz diesel en een Netam achterover-kipper. De 4×4 170 had ook een luchtgekoelde motor, maar dan een Deutz zescilinder. Die was uitgerust met een driezijdige Netam kipper. Hij was al zeven jaar oud, maar de Magirus maakte door zijn robuuste chassis en vierwielaandrijving echt een verschil met de vrij lichte Austin en Bedford kippertjes,” vertelt Feike Zuidema.

De fraai opgeknapte klassieker zou zo weer aan het werk kunnen.

Klein maar fijn
Feike: “Begin jaren negentig hebben wij hem aan de kant gezet omdat hij te klein werd. Vergeleken met onze veel jongere 6×6 en 8×4 kiepwagens was hij dat ook. Daarom heeft hij de bijnaam ‘De Lutje’ gekregen, wat Gronings is voor ‘de kleine’. Na acht jaar heeft Taeke Jan, de zoon van Feike, de 4×4 kipper samen met Magirus-liefhebber Sjoerd van der Meer uit Surhuisterveen opgehaald. “We wilden de auto zoveel als mogelijk restaureren.”

Intussen had Feike zelf al een keer de stalen laadvloer vervangen. Daarna vernieuwde Taeke Jan de schotten en hefcilinder van de kipper. Eind jaren tachtig waren er overigens al voorzichtige stappen naar een restauratie gezet. Taeke Jan vertelt: “De Magirus-Deutz heeft toen een nieuw, luchtgekoeld hart gekregen in de vorm van een iets jongere Deutz diesel, maar wel van precies hetzelfde type. Ook de koppelingsplaat en drukgroep zijn toen vernieuwd. Die klus heeft mijn vader in zijn eentje geklaard.”

Tweede opknapbeurt
Totdat Zuidema in 2012 met het bedrijf stopte, stond de oude Magirus-Deutz 170 stil in een hoek van de loods omdat er geen tijd was voor grondige restauratie. Feike: “Het is vooral aan Taeke Jan te danken dat hij nooit verkocht is en dat de auto toen eindelijk serieus onder handen is genomen.” Vader en zoon begonnen met het demonteren van de gehele voorzijde. Vervolgens werd de ophanging van de spatborden vernieuwd en, waar nodig, plaatwerk bijgewerkt of vervangen. De hele cabine is strak gemaakt. Chassis, assen en vering werden opgeknapt. Een lekkende kering in de achternaaf werd vernieuwd en wat later kwam er ook een nieuwe stuurstang.

Taeke Jan vervolgt: “Er zijn ook twee nieuwe accu’s in gekomen en een hoofdstroomschakelaar. Dit om te voorkomen dat lekstroom alles leeg trekt tijdens de winterstalling.” Het interieur knapte Feike zelf op met behulp van nieuw gaatjesboard. De chauffeursstoel en bank werden door een gespecialiseerd bedrijf opnieuw bekleed. Het chassis en de assen heeft Taeke Jan met de hand gelakt; cabine, velgen en kiepbak zijn door een bedrijf in Surhuisterveen gespoten. Het geheel werd netjes in de oude rood-met-grijze huisstijl gezet. Tot slot werden de letters ‘Magirus-Deutz’ en het merkembleem op de grille opnieuw verchroomd.

Om aan de wet te voldoen kwam er in 1992 een zware achterbumper op.

Lees dit volledige verhaal in Truckstar editie 1/2020. Of word abonnee en verzeker jezelf dat je nooit meer een verhaal mist.

Het bericht Klassieker: Magirus-Deutz uit 1970 verscheen eerst op Truckstar.

De afgelopen weken zijn vanuit de innovatieve Automotive Campus in Helmond de eerste Jumbo Groenewegen container LZV voorstukken afgeleverd die voldoen aan de Duitse LZV-eisen. Ron Poppelaars Transport, Barge Terminal Tilburg en Jan van der Meer Transport zijn de trotse bezitters van deze multi-inzetbare voertuigen.

Dit nieuwe Jumbo model is gebaseerd op het bestaande succesnummer met luchtbediende schuiftafel. Groep Jumbo Groenewegen heeft samen met Tridec een stuursysteem ontwikkeld dat de achterste 2 assen van het LZV tussenstuk in de juiste stand kan brengen zodat de hele LZV-combinatie met een gewoon star volgchassis de ‘Duitse’ bestreken baan kan halen.

Ron Poppelaars Transport, Barge Terminal Tilburg en Jan van der Meer Transport zijn de trotse bezitters van deze multi-inzetbare voertuigen.

Achter de ‘B-Double’ kan tevens een 13.60m kast-, koeler- of schuifzeiltrailer gekoppeld worden. Dit maakt de gebruiksmogelijkheden alleen nog maar groter. Naast wendbaarheid heeft de dubbele besturing als groot voordeel dat de kosten voor banden en brandstof erg gunstig zijn.

Onder de 4 meter
Ook aan het probleem van hoogteoverschrijding met ‘high-cube’ containers is gedacht. Het Jumbo Groenewegen voorstuk kan worden afgeleverd met een lagere schotelhoogte aan de achterzijde. Op deze manier blijft de hele LZV combinatie onder de 4 meter. Door standaardisering van het model is de prijs op het juiste niveau en de levertijd kort.

Het bericht Jumbo Groenewegen ontwikkelt Container-LZV voor Duitsland verscheen eerst op Truckstar.

Om de herinneringen aan de bijzondere trucks uit de geschiedenis van Truckstar levend te houden, brengen we onder de naam Truckstar Legends in samenwerking met Tekno een serie unieke en exclusieve miniatuurmodellen op de markt.

Laatste kans: bestel de Mack F700 van Boots Transport nu!

Denk daarbij aan blikvangers, winnaars van de Mooiste Truck van Nederland en andere showtrucks. We trappen af met de bekende Mack F700 van Boots Transport. Tekno voorziet de de Mack uiteraard van de bijzondere vlammen op de cabine en maakt hem hem compleet met alle details als de lichtbak, zwaailampen en staande uitlaten.

Genummerd certificaat
De Truckstar Legends zullen worden geproduceerd in een beperkte oplage en worden geleverd in een speciale Legends-doos met een genummerd certificaat. De Truckstar Legends zijn te bestellen via tekno.nl/truckstarlegends.

Oudere lezers van Truckstar zullen ze wel kennen, de opvallende Mack’s van Boots Transport. In de jaren 80 waren het graag geziene gasten op het
Truckstar Festival. De firma Boots in Venhuizen reed destijds met twee Mack’s F700, allebei voorzien van de nodige accessoires en vlammen op de cabine. Ooit reed de firma met de Mack’s op het Midden-Oosten maar vanaf 1980 werden ze ingezet voor het containervervoer.

Nadat het werk op het Midden-oosten stopte ging de Mack aan de slag in het containervervoer.

Vlammen
De beide auto’s kregen enthousiaste chauffeurs die ook het uiterlijk van hun trucks wilden verfraaien. Vooral Harrie Nan, een van die chauffeurs, was daar de drijvende kracht achter. Boots senior ging erin mee en liet op verzoek van de mannen de opvallende vlammen op de cabine aanbrengen. De rest van de aankleding is door de chauffeurs zelf gedaan. Zo kreeg een van de twee Mack’s een extra staande uitlaat en werden op beide trekkers een lichtbak, extra verlichting en Michelin-poppen gemonteerd. Hierdoor ontstonden echte showtrucks die het Truckstar Festival, destijds nog georganiseerd op het circuit Zandvoort, jaar na jaar aandeden.

Nieuwsgierig naar wat er allemaal nog meer komt in de Truckstar Legends reeks? We lichten alvast een tipje van de sluier op. Reken in 2020 in ieder geval op de Scania T142H Kikkermobiel van Maru Transport en de DAF 3600 van De Drieban Transport uit Hem. Mis er dus geen één en bestel ze nu!

Het bericht Laatste kans: bestel de Mack F700 van Boots verscheen eerst op Truckstar.

VDB Transport uit Grootebroek heeft onlangs als één van de eerste bedrijven in Nederland de Iveco S-Way in ontvangst genomen. In juli 2019, tijdens het Truckstar Festival in Assen, werden zij al direct verliefd.

Na eerdere ervaringen met drie Iveco’s gaat het transportbedrijf uit Noord-Holland nu rijden met de nieuwste telg uit de familie. Veekro Bedrijfswagens, truckdealer van Iveco in Zwaagdijk, en VDB Transport kijken terug op een succesvolle samenwerking. Toen bekend werd dat de Iveco S-Way op de markt zou komen, was gelijk zijn interesse gewekt en wilde Rini van den Brink als mede-eigenaar van VDB Transport meer informatie. Tijdens het Truckstar Festival was het gehele gezin Van den Brink aanwezig om de nieuwe S-Way te bewonderen. In Assen is ter plekke direct de beslissing genomen om een 4×2 trekker aan te schaffen.

Het bericht Eerste Nederlandse S-Way voor VDB Transport verscheen eerst op Truckstar.

Elmer Venema hoor je niet klagen. Met een exclusieve Volvo FH 460 rijdt hij roggebrood rond. De vier dagen dat hij werkt, begint hij laat en eindigt hij vroeg. We stappen bij Elmer in om te zien hoe zijn werkdag bij Van Dijk’s Roggebrood eruit ziet.

Lees het hele verhaal in Truckstar nummer 1.

Elmer noemt het geen werk dat hij doet. “Het is hobby.” De 35-jarige chauffeur kan ook precies uitleggen waarom het zo voelt. “Ik heb een grote mate van vrijheid, kan zelf mijn ritten plannen en er is niemand die over mijn schouder meekijkt.”

Elmer Venema hoor je niet klagen. De vier dagen dat hij werkt, begint hij laat en eindigt hij vroeg.

Ambtenaar
We rijden over de A7, Groningen uit. Van de zes losadressen heeft Elmer er al vier afgewerkt: Oosterwolde, Haule, Dwingeloo en Gieten. Palletje hier, twee palletjes daar. Allemaal kleine bestellingen vandaag. Jirnsum en Sneek staan nog op het lijstje. “Het is dat we in Heerenveen nog naar de wasstraat gaan, anders waren we rond 14:30 uur weer terug in Sintjohannesga.” Dit soort dagen zijn geen uitzondering, zegt Elmer. Hij is áltijd op tijd thuis. Veel later dan 16:00 uur wordt het niet. Zijn verste bestemming: het Jumbo-distributiecentrum in Veghel. Twee keer per week komt hij daar voor Van Dijk’s Roggebrood, op maandag en donderdag.

Ouwelullenbaan
Het zijn niet de werkdagen van de gemiddelde chauffeur bij Van Dijk’s Roggebrood, beaamt hij. “Ik heb een ouwelullenbaan, zo is het gewoon.” Maar: “De verdiensten zijn er ook naar.” Bakken met geld verdienen, wat hij deed toen hij nog als eigenrijder op Denemarken reed, doet hij niet meer. En dat vindt hij prima. Niemand zal hem daarover horen klagen. “Ik ben heel tevreden met wat ik heb. Ik hoef niet op een houtje te bijten: ik ga twee keer per jaar op vakantie en kan gewoon in de kantine van de voetbalclub mijn biertje en balletje gehakt halen.”

Toen hij nog internationaal reed, was het op zondagavond vertrekken en op zaterdagochtend terugkomen. Prachtig vond hij het, zeker ook omdat hij dat werk met een begeerlijke wagen deed: een Scania 164L 480. “Dat is toch mooi, als je het raam open doet en dat die V8 dan tegen je gaat praten?”

Bij elk adres met een dock moet eerst even de laadklep naar beneden.

Mooiste distributietruck
Elmer parkeert zijn wagen voor de wasstraat van TCC in Heerenveen. De roldeur is dicht. Hij gluurt even door het raam. Er staat nog een truck met een sopjas aan, constateert hij. “Mooi, kunnen we binnen even een balletje eten; die kosten hier maar een euro per stuk.” Terug naar Elmers werkschema. Op zich zou hij best meer uren willen maken, geeft hij aan. “Wie zou dat nou niet willen als je met zo’n vrachtwagen mag rijden als ik?” Het is niet bepaald een truck waar je je voor hoeft te schamen. Sterker: als er een prijs voor Mooiste Distributietruck van het Jaar zou bestaan, dan zou de FH bakwagen met triple-stel grote kans maken om te winnen.

Geen discobal
Drie jaar rijdt Elmer nu met het metallic geel/blauwe visitekaartje van Van Dijk. “Alles wat je niet nodig hebt, zit erop”, stelt hij droogjes vast. Daarna een grote grijns op het gezicht. Zijn baas Geert van Dijk deed bepaald niet moeilijk tijdens het aankoopproces. Wel waren er wat verschillen van mening over het aankleden van de truck. Elmer: “Geert vond het wel leuk als de rij lampjes op de zijschermen zouden knipperen als je richting aangaf. Dat ging mij te ver, het moest geen discobal worden.” Wat betreft de belettering: “Het originele idee was om voorop en op de deuren de naam van het bedrijf te plaatsen. Maar de naam staat al op de bak, dan hoeft die niet ook nog eens op de deuren van de cabine. Staat veel strakker.”

Houten vloer
Ook aan de carrosserie zijn de nodige euro’s besteed. De houten laadvloer zou niet misstaan in een oud herenhuis, zo chic. Er passen 36 pallets in. Maal 650 kilo is 23,4 ton aan gewicht. Waarom geen aanhanger, of trekker met oplegger? Is toch veel makkelijker? “Zo’n combinatie kan niet voor de deur staan in Sintjohannesga”, verklaart Elmer. “Een bakwagen past precies.”

Triple-stel
Voor Elmer had het triple-stel ook niet per se gehoeven. Een sleepas was voldoende geweest. En 460 pk voor dit werk is welbeschouwd wat overdreven. “Maar Van Dijk heeft het laten uitrekenen en daar kwam deze wagen uit. Met deze aslasten was een 460’er in combinatie met de automaat het zuinigst. Mij hoor je niet klagen, want het rijdt heerlijk.”

Geert heeft aangegeven dat de Volvo vijf jaar mee moet gaan, zegt Elmer. Dat betekent over twee jaar een nieuwe. Elmer weet al wat het moet worden. Hij is zijn baas al een beetje aan het masseren. “Ik heb al voorzichtig tegen hem gezegd dat ik het een mooi cadeau zou vinden voor mijn 12,5 jarig jubileum als ik een Scania zou krijgen. Een V8 uiteraard.”

Lees dit volledige verhaal in Truckstar editie 1/2020. Of word abonnee en verzeker jezelf dat je nooit meer een verhaal mist.

Het bericht Nationaal: laat beginnen, vroeg klaar bij Van Dijk’s Roggebrood verscheen eerst op Truckstar.

Onlangs nam Bidfood een nieuwe MAN TGM bakwagen in gebruik met een slimme, duurzame koeling dankzij techniek van Wierda Hybrid Technologies.

Bidfood is een online marktplaats voor foodprofessionals. Met een vloot van 350 vrachtwagens in Nederland en 17 vestigingen is het bedrijf toonaangevend in ons land waar het gaat om de toelevering aan horeca, zorginstellingen en catering.

Elektrisch koelen
Bidfood koos voor de Carrier Vector 19HE Multitemp koelmachine. Met maar liefst 19 Kw is dat een machine met voldoende capaciteit voor deze toepassing. Om aan de wensen van Bidfood tegemoet te komen voor een duurzame en stille oplossing werkte Carrier samen met Wierda Hybrid Technologies. Er is gekozen voor een systeem waarmee de dieselmotor in de binnenstad uitgeschakeld kan worden. Het accupakket kan gedurende de nacht worden opgeladen.

Wagenparkbeheerder Cor de Rooij van Bidfood: “Wij zochten een oplossing voor de geluidsoverlast van de koelmachine. Maar ook naar een verlaging van het brandstofverbruik en de CO2 uitstoot. Door gebruik te maken van elektriciteit kan de koelmotor nu heel stil zijn werk doen als de chauffeur de binnenstad in rijdt.” Door middel van geofencing schakelt de koelmotor automatisch over op stroom als hij de stad in rijdt. Het systeem is zodanig ingesteld dat de diesel het automatisch weer overneemt als de accu’s leeg raken. “De eerste testen wijzen echter uit dat we ruim voldoende stroom aan boord hebben voor de hele distributierit. Dat heeft uiteraard onze voorkeur, aangezien daarmee nog meer brandstof en CO2-uitstoot bespaard wordt”, aldus De Rooij.

Eerste hybride koelsysteem
De TGM is uitgerust met de 8 liter zescilinder D08 krachtbron van MAN met een vermogen van 250 pk. Met deze vrachtwagen heeft Bidfood de eerste truck met een hybride koelsysteem in de vloot. De MAN TGM us afgeleverd door Wierda Bedrijfswagens.

Het bericht Bidfood kiest MAN TGM met slimme koeling verscheen eerst op Truckstar.

De cabotage in de Europese Unie wordt voortaan beperkt. Nu nog mogen vervoerders drie cabotageritten uitvoeren in zeven dagen. Dit blijft zo, maar tussen twee periodes van zeven dagen moet voortaan een pauze van vier dagen zitten. Ook het gebruik van postbusfirma’s wordt aan banden gelegd. Dat meldt Nieuwsblad Transport.

De transportcommissie van het Europees Parlement is dinsdag akkoord gegaan met het Mobiliteitspakket. Dit pakket aan regels moet sociale dumping en oneerlijke concurrentie tegengaan. Sommige lidstaten zijn kritisch.

Om het volgen van de cabotageregels goed te kunnen registreren, komt er (weer) een nieuwe tachograaf. Ook is beslist dat een chauffeur die cabotage uitvoert, al vanaf dag één moet worden betaald volgens de regels van het land waarin de rit plaatsvindt. Nu hoeft dat nog helemaal niet.

Foto ter illustratie.

Postbusfirma’s

Het gebruik van postbusfirma’s wordt aan banden gelegd. Transportbedrijven moeten ‘substantiële’ activiteiten hebben in lidstaten waar ze geregistreerd zijn. Dit betekent dat bedrijven een ‘echte en continue aanwezigheid moeten hebben in die lidstaat en hun transportbedrijf van daaruit moeten aansturen’, aldus het voorstel.

Een andere belangrijke maatregel is de verplichte terugkeer van zowel voertuig als chauffeur naar het land van herkomst. De vrachtwagen moet eens in de acht weken terug in het thuisland zijn. Voor chauffeurs geldt dat werkgevers hen in staat moeten stellen elke drie of vier weken, afhankelijk van hun werkschema, terug naar huis te kunnen gaan. Op deze manier moet het nomadenbestaan van veel, vooral Oost-Europese chauffeurs, worden bestreden.

Tevens komt in dit verband in heel Europa een verbod op het doorbrengen van de 45-uursrust in het voertuig. Werkgevers zijn verplicht om te betalen voor de overnachting van deze chauffeurs in bijvoorbeeld hotel of pension. Ook komt er een tachograafplicht voor bestelbusjes van meer dan 2,5 ton, wanneer deze internationaal transport uitvoeren.

Het bericht Cabotage wegtransport en gebruik postbusfirma’s verder beperkt verscheen eerst op Truckstar.

Kusters Logistic Services heeft haar eerste Iveco S-Way in ontvangst genomen. Het bedrijf gaat de vrachtwagen inzetten voor de distributie van revalidatiemiddelen in met name Nederland. Naast de S-Way heeft Kusters ook nog bijna twintig Daily’s in het wagenpark.

Gerjoe Brouwer vertelt als Manager bij Kusters enthousiast over de Iveco S-Way: “Vanaf de introductie in Madrid zijn we al onder de indruk. Tijdens het FIA Truck Grand Prix in Zolder hebben we de S-Way voor het eerst live gezien. Ter plekke hebben we de beslissing genomen om een bestelling te plaatsen. Deze nieuwe truck is een welkome aanvulling op onze vloot. Ook op de weg blijven we innoveren en we zijn daarom enorm trots op dit prachtige visitekaartje!”

“We hebben gekozen voor de ruime AS-cabine, zodat de chauffeur over meer dan voldoende comfort en leefruimte beschikt. In samenspraak met de chauffeur is de keuze op Iveco gevallen. Het is super mooi dat we nu in januari 2020 als een van de eerste bedrijven in Nederland met een het nieuwe model rijden”, zo licht Gerjo de Brouwer verder toe.

Transport van revalidatiemiddelen
Kusters Logistic Services verzorgt het transport van revalidatiemiddelen naar zorgcentra, verpleegtehuizen en ziekenhuizen in de Benelux. In opdracht van producenten van revalidatiemiddelen. In de loop der jaren is Kusters Logistic Services uitgegroeid tot een van de grootste op het gebied van het distribueren van revalidatiemiddelen. “Vanwege de toenemende vergrijzing vindt er een uitbreiding plaats van het transport van revalidatiemiddelen, vandaar dat we er voor hebben gekozen om ons wagenpark uit te breiden met een nieuwe Iveco S-Way. We willen onze kwaliteit en service altijd blijven garanderen”, aldus Gerjo de Brouwer.

Het bericht Kusters Logistic Services neemt S-Way in gebruik verscheen eerst op Truckstar.

We duiken weer eens ons rijke archief in. Dit keer stuiten we op een aantal gave foto’s van de verkiezing Mooiste Truck van Nederland. We blikken terug op de Mooiste Truck van Nederland 1983, 1987, 1994, 1996 en 2004.

In 1983 vond het (toen nog) Truckstar Power Festival plaats op het circuit van Zandvoort. Aldaar werd de Scania LBS 110 van Fred de Boer uit Andijk uitgeroepen tot Mooiste Truck van Nederland van dat jaar. In Truckstar 7/1983 schreven we destijds: ‘De trekker stamt uit 1974 en is helemaal zelf opgeknapt. In het normale werk wordt de combinatie gebruikt voor de verkoop van Caterpillar-onderdelen door heel Nederland, maar daarnaast trekt de Scania ook nog regelmatig een semi-dieplader.’ Fred kon het destijds niet geloven: “We waren totaal verrast en ik was van de emotie niet in staat om achter het stuur te kruipen, dat deed Cor Rietdijk toen maar.” Overigens wordt de Scania tegenwoordig gebruikt voor evenementen en specifieke gebeurtenissen.

De Scania LBS 110 van Fred de Boer uit Andijk was in 1983 de Mooiste truck van Nederland.

Vier jaar later, in 1987, is de Mercedes 2033 van Jan en Coby van de Groep uit Achterberg verkozen tot Mooiste Truck van Nederland. In 1987 was er in Truckstar te lezen: ‘De wagen waarmee hij dag in dag uit langs de Nederlandse wegen vertoeft, is een plaatje om te zien. Maar dat is het niet alleen, het is een op het speciale vervoer van vis en visafval toegespitste wagen. Zowel Coby als Jan van de Groep zijn heel trots op de wagen: “We doen er ook veel samen aan; poetsen bijvoorbeeld en ook gaan we soms met zijn tweeen op pad. In die zin zijn we een echt chauffeurs-echtpaar. Coby heeft ook haar groot rijbewijs.”‘

De Mercedes-Benz 2033 van Jan en Coby van de groep uit Achterberg werd verkozen tot Mooiste Truck van Nederland 1987.

We schrijven 1994 en inmiddels vindt het Truckstar Festival plaats op het TT Circuit in Assen. De dan twee jaar oude auto van Serné valt in de smaak bij de juryleden. De Scania 143H 500 V8 is werkzaam in het stenenvervoer en heeft in 1994 zo’n 200.000 kilometer op zijn teller staan.

De Scania 143H 500 V8 van Serné wist de prijs in 1995 in de wacht te slepen.

Twee jaar later, in 1996, wordt de eerste keer een Volvo FH bekroont met de eretitel. Het topmodel van Volvo is dan nog niet zo lang op de markt en verdient deze prijs zonder twijfel. De bloemenwagen van De Mooij zou vandaag de dag nog een strakke verschijning zijn. Dat was deze zéker 24 jaar geleden.

Een strakke Volvo FH16 van De Mooij werd in 1996 Mooiste Truck van Nederland.

We eindigen deze Truckstars Throwback Thursday met de mooiste truck van 2004. De DAF 95XF met maar liefs 530 pk van Van Triest Veevoeders is in dat jaar door de jury gekozen als Mooiste Truck van Nederland.

Van Triest Veevoeders sleepte in 2004 de prijs in de wacht met hun DAF 95XF.

Het bericht Truckstars Throwback Thursday: Mooiste Truck(s) van Nederland verscheen eerst op Truckstar.